سالم دچار فیستول زایمان شده بود، عارضه‌ای که پس از تولد نوزاد باعث ایجاد سوراخ در مجرای زایمان می‌شود و منجر به ابتلای زنان به بی‌اختیاری ادرار، سرخوردگی و انزوا در جامعه می‌شود.

این زن ۳۱ ساله که در شهر بندری عدن در یمن زندگی می‌کند می‌گوید ازدواج با شوهرش آغاز مشکلات‌اش بود.

سالم به ایندیپندنت گفت: «فهمیدم آبستنم. به شوهرم خبر دادم ولی خوشحال نشد. رابطه‌اش را با من قطع کرد و سپس با من تماس گرفت که بگوید از من جدا شده. دو ماه بعد برگشت و خواست دوباره با من باشد».

والدین‌ام می‌ترسیدند که اگر من را به استان جنوبی الضیل ببرد ممکن است به بدرفتاری با من ادامه دهد. برای همین در خانه والدینم ماندم تا بچه‌ام را به دنیا آوردم و دچار فیستول زایمان شدم.

وقتی وضعیت جسمانی‌ام را برای شوهرم توضیح دادم و گفتم ممکن است مجبور شوم بروم خارج و عمل کنم، مرا گذاشت و رفت. نه از لحاظ مالی حمایت‌ام کرد و نه از بعد عاطفی. گفت طلاق‌ات می‌دهم.

سالم که مدعی است در طول مدت ازدواج از سوی شوهرش تحت خشونت خانگی قرار گرفته گفت به خاطر کوتاهی بیمارستان در ارائه خدمات پزشکی حین زایمان دچار فیستول زایمان شده است. او گفت چنان درد طاقت‌فرسایی داشته که نمی‌توانسته بخوابد.

این مادر که صاحب یک فرزند است گفت: «بیهوش‌ام نکردند و خونریزی داشتم. مدت‌ها بی‌صبرانه منتظر ماندم تا مرا به اتاق عمل بردند. درد وحشتناکی داشتم و می‌خواستم زودتر تمام شود. وقتی از اتاق عمل بیرون آمدم، اثر داروی بی‌هوشی رفته بود و دوباره حتی بیش از قبل درد داشتم. به چپ و راست می‌غلتیدم و از شدت درد فریاد می‌کشیدم».

طبق برآوردهای سازمان جهانی بهداشت بیش از دو میلیون زن جوان در آسیا و مناطق جنوب صحرای بزرگ آفریقا دچار فیستول زایمان‌اند و درمان نشده‌اند.

سالم که اکنون در نقش ماما به زنان محله کمک می‌کند از آن دوره زندگی‌اش با عنوان «روزهای سیاه» یاد می‌کند و می‌گوید در آن دوره بسیار افسرده بوده است. اما بعد فهمیده موسسه‌ای برای درمان زنان دچار فیستول زایمان وجود دارد، و پس از آنکه موفق به انجام عمل جراحی شد، امیدش را بازیافت.

سالم می‌گوید: «شوهرم از من جدا شد تا از زیر بار مسئولیت‌هایش شانه خالی کند و مجبور نباشد از من مراقبت کند و هزینه‌های عمل جراحی را بدهد. وقتی در الضیل پیش او زندگی می‌کردم همیشه به من می‌گفت می‌ترسم مریض شوی. وقتی فهمید درمان شده‌ام برگشت و عذرخواهی کرد و گفت می‌خواهد دوباره با من زندگی کند. گفت اشتباه کرده، ولی من دیگر نپذیرفتم با او زندگی کنم. وقتی آنقدر به او نیاز داشتم در کنارم نبود و با من بدرفتاری کرد. احساس نمی‌کردم همسرش هستم. همیشه حس می‌کردم فقط برای لذت خودش با من ازدواج کرده. این بار من تقاضای طلاق دادم. برای اینکه طلاقم بدهد از من پول خواست. ماه‌ها مرا رها کرد. نه متاهل بودم و نه مطلقه. حتی خرج دخترش را هم نمی‌داد. در نهایت همراه دخترم به دیدن یکی از ائمه جماعت رفتم و به او گفتم می‌خواهم از شوهرم جدا شوم. آخر سر شوهرم در واتساپ به من پیام داد که طلاق‌ام داده».

اما این تنها خانم سالم نیست که برای دست‌یابی به خدمات بهداشتی و درمانی تلاش می‌کند. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPT) هشدار داده کمبود بودجه خدمات سلامت جنسی و تناسلی در این کشور جنگ‌زده جان زنان و کودکان را در خطر جدی قرار داده است.  

این صندوق که تا کنون از ۲۶۸ درمانگاه سلامت تناسلی حمایت مالی می‌کرده است، تا پایان ماه اوت مجبور به تعطیلی ۱۰۰ مرکز شده و در طول ماه جاری نیز باید ۷۵ مرکز دیگر را تعطیل کند. آن طور که اعلام شده، بدین‌ترتیب ۶۵۰ هزار زن و دختر از خدمات زندگی‌بخش این مراکز محروم خواهند شد.

سازمان ملل که در تلاش برای بهبود وضعیت سلامت تناسلی در سراسر جهان است می‌گوید هم‌اکنون هم دیگر قادر نیست برای مراکز خدماتی‌ای که به زودی تعطیل خواهند شد دارو تامین کند.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد برآورد کرده است که حدود شش میلیون زن و دختر نوجوان در سن باروری در فقیرترین کشورهای عربی زندگی می‌کنند و بیش از یک میلیون زن آبستن و در حال شیردهی در جهان وجود دارند که «درمان فوری سو تغذیه شدید و دریافت سایر خدمات درمانی» برای آن‌ها خیلی ضروری است.

این موسسه تا کنون فقط توانسته ۳۳ میلیون دلار بودجه برای برنامه اقدامات بشردوستانه‌اش در یمن جذب کند و با ۷۷ میلیون دلار (۶۱.۷ میلیون پوند) کسری بودجه مواجه است.

به گفته سازمان ملل، این درگیری‌ها که بیش از چهار سال است گریبان یمن را گرفته وخیم‌ترین بحران حقوق بشری در جهان است که تا کنون جان ده‌ها هزار انسان را گرفته است.

انجلی سِن، نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در یمن گفت: «تعطیلی این مراکز خدماتی بسیار باعث نگرانی‌ است. در این درگیری‌ها شاهد فروپاشی اقتصادی و از بین رفتن خدمات اجتماعی بوده‌ایم. زنان و دختران دارند هزینه‌های این جنگ را می‌پردازند. این جنگ از همه بیشتر برای آن‌ها خشونت‌بار بوده و آنان هم‌چنان آسیب‌پذیرترین گروه در معرض خطر در این کشورند».

این فعال حقوق بشر که دو سال و نیم اخیر را در یمن گذرانده افزود: «از کشوری حرف می‌زنیم که در آن هر دو ساعت یک زن در اثر کمبود امکانات بارداری و زایمان می‌میرد و ۲۰ زن هم دچار مصدومیت، عفونت و نقص عضوهایی می‌شوند که می‌توانستیم از آن‌ها جلوگیری کنیم. تعطیلی این مراکز به این معنی است که زنان ممکن است به بیماری‌های کشنده‌ای مبتلا شوند. زنان و دختران به خاطر عواملی در معرض خطر مرگند که کاملا می‌توان از آن‌ها اجتناب کرد. کودکان آنان نیز در حالی به دنیا می‌آیند که سو تغذیه دارند و یا رشدشان متوقف شده است. در حال حاضر در روستاهای جنگ‌زده زنان بسیاری بدون کمک ماما کودکان‌شان را به دنیا می‌آورند. داستان سحر یکی از هزاران ماجرایی است که برای زنان در رابطه با بارداری پیش می‌آید».

https://www.independent.co.uk/